voor mensen met geldzorgen“Ik vraag regelmatig aan een diaconie wat hen bezig houdt en zorg ook dat ik er als predikant regelmatig bij aanwezig ben. Zo is het belangrijk om te weten wat de criteria zijn van de diaconie als het gaat om (financiële) attenties geven bijvoorbeeld met de kerst. Ik bedoel daarmee dat ik graag wil weten wat hun visie is. Het is belangrijk daar met elkaar vooraf over na te denken en niet teveel in te zoomen op de vraag wie wel en wie niet. Niet alleen rondom armoede in algemene zin, maar ook specifiek rondom schulden kan ik als voorganger bijdragen met een meer theologische visie op schulden.
Aandacht in de kerkdienst over schulden
In de kerk wordt weleens gedacht dat het je eigen schuld is als je schulden hebt. Of op zijn minst dat we graag aanwijsbare oorzaken kunnen benoemen. Schulden doet al snel denken aan schuld. Ik preek daarom ook regelmatig over schulden. Schulden ontstaan op diverse manieren, zeker ook door (sociale) druk of stress, een baan die je zomaar ineens verliest of een AOW zonder veel extra’s. Mensen oordelen snel, zonder het gehele verhaal te kennen. Elke zondag is er in de kerkdienst de beweging naar God vanwege ons falen en daarop klinkt de genadeverkondiging. Daar hecht ik veel waarde aan. We mogen bevrijd van schuld een nieuwe week beginnen.
Zie de mens!
Als tiener maakte ik het zelf mee. Mijn ouders gingen uiteindelijk scheiden doordat mijn vader een alcoholverslaving had. Dat er toen mensen voor mij klaar stonden, maakte voor mij het grote verschil. Juist ook mensen van buiten de kerk merkte ik toen al op. Ik vond het verdrietig dat mensen uit onze eigen kerk vaak hun oordeel over ons gezin al klaar hadden, zonder dat ze ons écht gesproken hadden. Natuurlijk ook omdat we de laatste jaren niet meer veel kwamen. Mijn moeder moest een deel van hun gezamenlijke schuld nog aflossen. Elke maand, meerdere jaren lang, bracht ze het contante geld naar de schuldeiser. In die moeilijke fase, ik deed eindexamen gymnasium, mocht ik bij een vriend in huis wonen. Zij zagen ons en hielpen. Eigenlijk is dat het DNA van SchulHulpMaatje; de ander zien als mens! Meer dan zijn schuld.
Naastenliefde
Slechts 8% van de predikanten in Nederland voelde zich in 2014 betrokken bij het diaconaat. Dat vind ik heel weinig, gezien de maatschappelijke en kerkelijke waardering voor het diaconaat. Ik zou graag zien dat predikanten het diaconaat terug laten komen in hun diensten. Over armoede hebben we meer te zeggen dan dat de armoede de wereld uit moet. De gevolgen van armoede natuurlijk wel, maar ik vind het ook een bevrijding van een kramp dat zowel de Joodse Thora, als Jezus ons leren dat we de armen altijd bij ons hebben. We hebben ons ertoe te verhouden, als mens en medemens, En in het doen van naastenliefde aan die ander, zie je de Eeuwige zelf oplichten.
Als kerk hebben we goud in handen voor elkaar en voor de wereld en Jezus is daarin ons voorbeeld. Het is voor mij dan ook een voorrecht om samen te mogen werken met SchuldHulpMaatje.
Joost Schelling is
Predikant in Woerden
Voorzitter van SchuldHulpMaatje